Bismillâhirrahmanirrahim..
Ve sonunda..
Daha evvel bir kaç kere girdi aklıma bu düşünce ama cesaret edemedim, kaçtım. Küçüklükten beri hiç güvenmedim yazıma, kompozisyon derslerinde hocamla anlaşmam vardı, yazmazdım. Konuşarak kendimi daha iyi ifade ettiğimi düşündüm hep.
Sonunda dedim ki kendime edebiyat yapmak zorunda değilsin :) aklına geldikçe birşeyler konuşuyormuş gibi yazabilirsin. Bu güne nasipmiş..
Her konuda olduğu gibi bu konuda da desteğini esirgemeyen biricik sevgilim, huzurum ve ilk okuyucum olan eşime kocaman sevgiler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder